-
1 ΛΥΚΗ
-
2 λυκῆ
-
3 ἀμφι-λύκη
-
4 λυκό-φως
λυκό-φως, τό, vulgärer Ausdruck, Eust. 449, 12, Zwielicht, Dämmerlicht, Ael. N. A. 10, 26, wie ἀμφιλύκη νύξ, nach Einigen von ΛΥΚΗ, Macrob. Saturn. 1, 17, nach Anderen von λύκος, die Zeit, wenn der Wolf, wie andere Raubthiere, auf Beute ausgeht, od. von dessen grauer Farbe, nach dem Schol. Ap. Rh. 2, 671 von λύγη od. gar für γλυκόφως.
-
5 λυκάβας
λυκάβας, αντος, ὁ, das Jahr; τοῦ δ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται, Od. 14, 161. 19, 306; Bion. 6, 15; acc. λυκάβαν, Ep. ad. 194 ( App. 323); öfter in späteren Epitaphien, auch Luc. Alex. 34; nach B. A. 1095 arkadisch für ἐνιαυτός, von En Alten schon verschieden erklärt; nach Eust. wunderlich von λύκος u. βαίνω, weil die Tage des Jahres so unmittelbar auf einander folgen, wie Wölfe, die, wenn sie über einen Fluß setzen, einer in den Schwanz des andern einbeißen; richtiger von ΛΥΚΗ, die Lichtbahn, der Sonnenlauf, vgl. Hscrob. Ssturn. 4, 17; Lob. Phryn. 610.
-
6 λυκέη
-
7 λύχνος
λύχνος, ὁ (ΛΥΚΗ, S. Emp. adv. gramm. 243 ἀπὸ τοῦ λύειν τὸ νύχος), Leuchte, Leuchter, Lampe; χρύσεος, Od. 19, 34, aus welcher Stelle hervorgeht, daß der λύχνος tragbar ist, nicht wie der λαμπτήρ feststeht, ἔλαιον ἡμῖν οὐκ ἔνεστ' ἐν τῷ λύχνῳ, Ar. Nubb. 156; λύχνον ἅπτειν, 18; oft auch ἀνάψαι, Anacr. 13, 15; λύχνος ἡμμένος, Thuc. 4, 133; λύχνον καίειν, Matth. 5, 15; auch sprichwörtlich, λύχνον ἐν μεσημβρίᾳ ἅπτειν, Diogen. 6, 27. – Ggstz ἀποσβεννύναι, Ar. Plut. 668; λύχνος ἀπέσβηκε, Plat. conv. 218 b; πάννυχος, Her. 2, 130; ὁ μὲν λύχνος διὰ τὸ λαμπρὰν φλόγα ἔχειν φῶς παρέχει Xen. Conv. 7, 4; περὶ λύχνων ἀφάς, um die Zeit, wo man Lichter anzündet, gegen Anfang der Nacht, Her. 7, 215. – Die Lampen wurden nach der Anzahl der Dochte, welche darin brannten, unterschieden (s. δίμυξος u. ähnliche). – Der plur. wurde auch λύχνα gebildet (s. unter λύχνον); neben λύχνους ἅψω, ἂν σωϑῇς, ich werde illuminiren, Arr. Ep. 2, 17. – Bei Strab. XVII, 833 ein Fisch.
-
8 λύκος
λύκος, ὁ ( lupus, nach einigen mit ΛΥΚΗ zufammenhangend, entweder von seiner Farbe, dem Grauen, od. weil er um das Zwielicht auf Raub ausgeht), 1) der Wolf, von Hom. an überall. Bei Hom. ist er als eins der größten in Griechenland einheimischen Raubthiere Sinnbild der Gier u. der verwegenen Wildheit, vgl. bes. Il. 16, 156 ff. 352 ff.; ὀρέστεροι, Od. 10, 212; κοιλογάστορες, Aesch. Spt. 1027; ὠμόφρων, Ch. 415; λύκος κεχηνώς, Ar. Lys. 629, wie λύκος ἔχανεν, Diogen. 6, 20, von getäuschter Hoffnung; λύκος οἶν ὑμεναιοῖ sprichwörtlich, Ar. Pax 1042. 1078; vgl. λύκος καὶ οἶν ποιμαίνει, Diogen. 5, 96; – τρώγεις ὅσα πέντε λύκοι, Lucill. 24 (XI, 207); – λύκον ἰδεῖν, einen Wolf gesehen haben, d. i. verstummen, weil nach dem Volksglauben der die Sprache verlor, den ein Wolf früher geschen als er den Wolf, Plat. Rep. X, 336 d. Theocr. 14, 22, – ἐκ λύκου στόματος, aus des Wolfes Rachen, ἐπὶ τῶν ἀνελπίστως τι λαμβανόντων, Zenob. 3, 48, – λύκου βίον ζῆν Pol. 16, 24. 4. – 2) auch von einer Fischart, Ath. VII 282 d; – eine Spinnenart, Arist. H. A. 9, 39; Nic. Th. 734; – u. ein Vogel, Arist. H. A. 9, 24. – 3) nach Ath. XV, 682 a die Blüthe der Iris, διὰ τὸ ἐμφερῆ εἶναι λύκου χείλεσιν. – 4) eiserne Haken oder Spitzen, a) scharfe Zacken, Wolfszähne, am Gebiß hartmäuliger Pferde, lupata, Plut. Symp. 2, 8; Hesych. – b) Haken, Klopfer an der Thür, wie κόραξ, u. der Haken am Brunnenseil, an welchem der Eimer hängt, Poll. 10, 31. – c) bei Poll. 10, 98 = κρεάγρα. – 5) auch die Päderasten heißen so, worauf Strat. 89 (XII, 250) geht; vgl. Plat. Phaedr. 241 d u. Lucill. 5 (XI, 216).
-
9 ἀμφιλύκη
ἀμφι-λύκη, Morgendämmerung, der grauende Morgen -
10 λυκάβας
-
11 λύκος
λύκος, ὁ (lupus, nach einigen mit ΛΥΚΗ zufammenhangend, entweder von seiner Farbe, dem Grauen, od. weil er um das Zwielicht auf Raub ausgeht), (1) der Wolf, als eines der größten in Griechenland einheimischen Raubtiere Sinnbild der Gier u. der verwegenen Wildheit; λύκος ἔχανεν, von getäuschter Hoffnung; λύκον ἰδεῖν, einen Wolf gesehen haben, d. i. verstummen, weil nach dem Volksglauben der die Sprache verlor, den ein Wolf früher gesehen als er den Wolf; ἐκ λύκου στόματος, aus des Wolfes Rachen. (2) auch von einer Fischart; eine Spinnenart; ein Vogel. (3) die Blüte der Iris. (4) eiserne Haken oder Spitzen, (a) scharfe Zacken, Wolfszähne, am Gebiß hartmäuliger Pferde, lupata; (b) Haken, Klopfer an der Tür, wie κόραξ, u. der Haken am Brunnenseil, an welchem der Eimer hängt. (5) auch die Päderasten heißen so
См. также в других словарях:
λύκη — *λύκη (Α) ξημέρωμα, χαραυγή, λυκαυγές. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. *λύκη είναι αυτοτελώς αμάρτυρος. Εμφανίζεται ως β συνθετικό στο σύνθετο «εκ συναρπαγής» ἀμφι λύκη, «το τμήμα τής νύχτας λίγο πριν να χαράξει». Και στη συνέχεια ως α συνθετικό στους τ. λυκόφως… … Dictionary of Greek
λυκή — λυκῆ, ἡ (ΑM, Α και ασυναίρ. τ. λυκέη) 1. δέρμα λύκου 2. περικεφαλαία από δέρμα λύκου μσν. φρ. «λυκὲς πράσσω» ξεμυαλίζω, παραπλανώ. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. λυκέη < λύκος + επίθημα έη δηλωτικό δερμάτων ζώων (πρβλ. λεοντ έη, παρδαλ έη)] … Dictionary of Greek
Λύκη — morning twilight fem nom/voc sg (attic epic doric ionic) Λύκης masc voc sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λυκῆ — λυκέη wolf s skin fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λύκαις — Λύκη morning twilight fem dat pl (doric) Λύκης masc dat pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λύκης — Λύκη morning twilight fem gen sg (attic epic doric ionic) Λύκης masc nom sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
leuk- (*leuĝh-) — leuk (*leuĝh ) English meaning: bright, to shine; to see Deutsche Übersetzung: 1. “leuchten, licht”; 2. ‘sehen” Material: 1. O.Ind. rócatē ‘shines, seems”, Av. raočant “luminous”, O.Ind. rōca yati “läßt shine, beleuchtet”, Av.… … Proto-Indo-European etymological dictionary
λυκόφως — Πεδινός οικισμός (υψόμ. 18 μ., 630 κάτ.) στην πρώην επαρχία Σουφλίου του νομού Έβρου. Βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του νομού, κοντά στον ποταμό Έβρο, 58 χλμ. ΒΑ της Αλεξανδρούπολης. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Σουφλίου. Μέχρι το 1953 ονομαζόταν … Dictionary of Greek
λύχνος — I Σκεύος φωτισμού της αρχαιότητας αλλά και μεταγενέστερων εποχών. Αποτελείται κυρίως από ένα δοχείο που φέρει την καύσιμη ύλη (λάδι ή λίπος) και ένα φιτίλι που καίγεται, βυθισμένο σε αυτήν. Το μέσο αυτό εκτόπισε γρήγορα τα κεριά και τα δαδιά, ενώ … Dictionary of Greek
Λύκα — Λύκᾱ , Λύκη morning twilight fem nom/voc/acc dual (doric) Λύκᾱ , Λύκη morning twilight fem nom/voc sg (doric aeolic) Λύκᾱ , Λύκης masc nom/voc/acc dual (doric) Λύκης masc voc sg (doric) Λύκᾱ , Λύκης masc gen sg (doric aeolic) Λύκης masc nom… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λύκας — Λύκᾱς , Λύκη morning twilight fem acc pl (doric) Λύκᾱς , Λύκη morning twilight fem gen sg (doric aeolic) Λύκᾱς , Λύκης masc acc pl (doric) Λύκᾱς , Λύκης masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)